We gaan de cake in 3 lagen snijden. Als je een taart een mooie hoogte wilt geven, kun je beter 2 dunne lagen vulling doen dan 1 dikke, dat zorgt ervoor dat de taart mooi stevig wordt. Heel belangrijk dat het zo recht mogelijk gebeurt. Ik vind het altijd erg prettig om mijn hand op die cake te leggen, ook tegen het verschuiven…zet ik precies onder elkaar een prikkertje, dat als ik straks de lagen eraf haal en ze weer erop zet, precies wee , hoe die op elkaar gestapeld moeten worden. Kijk: deze is wel erg dun aan de onderkant. En nu de tweede laag. Weer mooi recht. Zal ik maar gewoon gaan draaien? Ja. Ik denk, dat het goed gaat. Ik hoop het. Ik heb vertrouwen in Romy hè. Ho, het moet wel iets meer naar beneden dat ding. Ja. Ik leg hem er weer bovenop. Dit om uitdrogen te voorkomen. Nou, en dan gaan we eventjes kijken of het zo goed gegaan is. Kijk nou! Beauty! Nou, een beetje… Ja, maar goed, dat zie je straks niet meer. Okay. Wanneer de cake is doorgesneden is het belangrijk om hemop een taartkarton neer te zetten. Dat is een dun karton verkrijgbaar bij taartenzaken of je kunt ook gewoon een taartdoos, een stuk uit knippen en gebruik dan de witte kant die in contact komt met de cake, dat is de bewerkte kant. En taartkarton gebruiken we als stevigheid. Nu gaan we de vulling maken. Wat belangrijk is bij een vulling is, dat hij ietwat stevig is. In dit geval maak ik gebruik van slagroom, confiture, dat is een mooie stevige jam, en ook de framboosjes. Deze framboosjes zijn uit de diepvries, hele goede kwaliteit het hele jaar door. En we gaan natuurlijk gebruikmaken van de slagroom. Die is inmiddels geklopt. Verstevigd met de slagroomversteviger. Ik ga nu de lagen cake van elkaar halen om hem te gaan vullen. Eerst doe ik er een laagje jam op. Dit is een geweldig hulpmiddel om de jam uit te smeren: de zogenaamde spatel, ook wel paletmes genoemd. Vooral niet te dik. Een beetje zo langs de rand, maar ik probeer zoveel mogelijk niet buiten de rand te gaan zeg maar, dat er eroverheen gaat. Je moet zorgen, dat je dus niet buiten de kant komt, want anders wordt je marsepein nat. Okay. Nadat de confiture erop gesmeerd is, maken we gebruik van de prachtig stevige slagroom. Een flinke klodder erop. En weer uitsmeren met de spatel. Nu gaan we de framboosjes erop doen. Die drukken we een beetje in de room, zorg dat tussen iedere framboos een centimeter of vier zit. Zou je het ook weer helemaal volleggen… Verse aardbeitjes erop. …komt er teveel vocht in de taart, een framboos is tenslotte voor 99% vocht. Ik denk altijd van: iedere hap die je neemt moet je een framboos tegenkomen. Nu de tweede laag. Om wat meer stevigheid te hebben til ik die beide lagen tegelijk op. Ik druk hemeen beetje aan en haal de bovenste laag er weer af. Nu gaan we hetzelfde nog een keer herhalen. Na het vullen van de taart is het belangrijk, dat hij ook afgewerkt wordt. Er moet namelijk een laagje slagroom op de bovenkant en aan de zijkanten, dit, om ten eerste die gleufjes weg te werken. Daar zit een soort van gat, dus dan moet je effe je deeg optillen, zodat het deeg weer recht komt te liggen. Kun je het niet gewoon opvullen met slagroom? Nou, dat ga je in de marsepein zien op een gegeven moment. En de marsepein moet ook ergens aan plakken. Als de zijkanten ingesmeerd zijn, dan een heel dun laagje aan de bovenkant, zo is het echt maar een heel dun laagje.